Zadumana
Zadumana wśród skał
Spogląda przed siebie
Pod nią przepaść
A spomiędzy surowej przyrody
Wyrasta życie
Wczepione mocno korzeniami
Rośnie mimo wszystko
Zachwyca swą determinacją
Tak pięknie komponuje się
Z surowym skałami
Które urzekają swoim kształtem
Słońce ☀ figlarnie Przemyka po jej
twarzy
Ogrzewa ją i przyrodę wokół
Dookoła cisza i zapach
Który drażni zmysły swą lekkością
Ela Gwóźdź
Iskierka
autor
Ela G. Iskierka
Dodano: 2018-09-10 11:30:16
Ten wiersz przeczytano 628 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (9)
Morał z wiersza widzę taki, że człowiek podobnie do
świata roślin może sobie poradzić w każdej życiowej
sytuacji. Niezły wiersz.
Ela jest tak zadumana, albo zajęta, że nie przyjmie
mojego zaproszenia do rewizyty? :)
Pozdrawiam
AMOR1988 takie zadumanie czasem nas urzeka magiczną
chwilą pozdrawiam :)
krzemanka dziękuję za cenne rady pozdrawiam cieplutko
Tomasz Trok :)
pozdrawiam
Bluszcz dziękuję pozdrawiam serdecznie :)
Świetny wiersz, czasami można się tak zadumać,
pozdrawiam :)
Ładny obraz. W czwartym wersie chyba powinno być
"spomiędzy". Może warto zamienić "zachwycają" na
"urzekają" aby uniknąć powtórzenia, jak myślisz?
Miłego wieczoru:)
:)
Zatrzymałaś pięknym obrazem :)