Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Zadumany pochmurnie



Po co mi czystość śniegu
co płacze z zimna
po co kolory jesieni
co zostaną tylko na płótnie
liść odrzucony od słońca
przez wiatr na deszcz
gdy ciebie nie ma
to wszystko psu na budę
szeptem płoszę ćmy
co przysnęły zmęczone
sztucznością światła lampy
w kątach tańczą cienie
nużą mnie dni bez ciebie
nawet leżenie mnie nuży
bez twojego nagiego ramienia
pod głową co spada w ciszę
zadumany pochmurnie
nie potrafię ubrać nieba
choćby w skromny
wschód miłości.

autor

TES

Dodano: 2014-02-08 09:30:56
Ten wiersz przeczytano 662 razy
Oddanych głosów: 6
Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (6)

TES TES

Angel Boy - Miło mi że wiersz Ci się podoba :-)))

TES TES

Ewa Złocień-Wżyciu raz wiosna raz zima za serce trzyma
;-)))

Angel Boy Angel Boy

Świetnie o życiu i wiersz idealny :) Pozdrawiam +

Ewa Złocień Ewa Złocień

Jak przewrotnie, cofając się w czasie (impresja zimy,
jesieni, lata - ćmy, aż do wschodu - wiosny), oddałeś
wyczekiwanie na miłość. Wiersz z dużym ładunkiem
emocjonalnym. Podoba mi się :)

TES TES

smutna-Pięknie dziękuję :-)))

MEG MEG

"nie potrafię ubrać nieba
choćby w skromny
wschód miłości"
- ładny, pełen tęsknoty wiersz.

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »