Zaduszki
nie ciążą im kamienne płyty
umarli ale nie zupełnie
ślad chwil przywraca pamięć
na fotografii uśmiech znajomy
odeszli
żeby zaistnieć w zapomnieniu
pochylasz się nad cząstką siebie
żal ściska serce
smutek silniejszy
płonący płomień czasu dotyka
jasno spokojnie
w czasie refleksji
stojąc w milczeniu
tuż obok grobu
wspomnieniem
na pożegnanie zostawiasz słowa
cześć ich pamięci
szepczesz w swoim sercu
ognistym deszczem rozbłysły światła
kwiaty rozkwitły
wiatr się zatrzymał
znicz zapalasz pamięć przywracasz
on pali się aż do świtu
świeci się jasno
płomień pamięci doczesnej
autor
elka
Dodano: 2013-11-02 14:26:54
Ten wiersz przeczytano 1563 razy
Oddanych głosów: 22
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (20)
biel refleksja i cisza
cześć ich pamięci
pozdrawiam
Piękna, zadumana refleksja.
...wiersz daje do myślenia,z moimi rodzicami jestem na
co dzień w snach przychodzą do mnie w modlitwie żeby
im pomóc i we wspomnieniach może to nie będzie
wiecznie ale trwa już 4o lat...
nie zginą w zapomnieniu - nasze wspomnienia żyją
wiecznie - więc ,to tylko od nas zależy czy zapomnimy
czy wiecznie wspominać będziemy .
zostawiam głos
odeszli...lecz nie z naszej pamięci będą zawsze z nami
i te lamki o tym świadczą...
pięknie i tym piszesz :-)
Oni nie odeszli są w Naszych wspomnieniach:)
pozdrawiam:)
bardzo mi sie podoba wiersz-serdecznie pozdrawiam
Byli z nami, pozostali w naszej pamięci! Pozdrawiam
serdecznie:)
Pamiętać o tych którzy odeszli, my też kiedyś
odejdziemy. Ten dzień budzi zawsze refleksje,
przywołuje obrazy jak żywe. To dzień jak zapłata za
wyryty ślad na ziemi.
Bardzo ładny wiersz skłaniający do refleksji, nie
tylko nad tymi którzy już odeszli ale i nad naszym
życiem, które nie trwa wiecznie.
Pozdrawiam serdecznie:)
Piękny, refleksyjny wiersz.
Dobrze że pamiętamy i wspominamy.
Pozdrawiam serdecznie.
Bardzo głęboka refleksja.Pozdrawiam
Pamiętać,dopóki żyjemy i nasza nie szwankuje...
Serdeczności:)
Ludzie odchodzą, pamięć zostaje!
Pozdrawiam!
Poki zyjemy, i pamietamy,
Poki swych bliskich tam odwiedzamy,
Poki myslimy, i wspominamy,
Nadzieje zycia, tak umacniamy,
Wiare w istnienie tym powielamy,
Swieta sa po to, by choc raz w roku,
Pomyslec o bliskich
Z ta lezka w oku...
Bardzo ładnie nastrojowo oddany smutek, podoba mi się,
pozdrawiam cieplutko