Zaduszki
Alejki wiodące
przez cmentarz zamarły
naznaczone krzyżami groby
lśniące w poświacie
z płomieni zniczy
wyłaniają się z ciemności
jak senne zjawy
i cisza połączona
z ludzką zadumą,
która otwiera jak klucz
grobowe milczenie.
Spotkanie dwóch światów
niby tak odległych,
a jednak bliskich
bo związanych z człowiekiem
na ziemi życie,
a w grobie śmierć oddycha
kiedyś przecież
wszyscy umrzemy
i śmierć otuli nas
swoim czarnym płaszczem.
autor
Beatricze
Dodano: 2008-10-30 07:51:16
Ten wiersz przeczytano 1369 razy
Oddanych głosów: 26
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (17)
Piękny,choć w końcówce bardzo smutny. Ja wierzę że
zycie zwycięży nie śmierć! Piękny wiersz!
amerykanie niech mają swoje halloween, pełne wrzasków
śmiechów. a ja wole nasze zaduszki pełne zadumy i wolę
trzask skaczącego płomienia w zniczu w listopadowy
wieczór niz jakąs dynie z świecami. piekny tajemniczy
wiersz
Świetnie oddany klimat tego co wkrótce nadejdzie,każdy
z nas ma kogoś do kogo w tych dniach smutnych
chociażby tylko w pamięci we wspomnieniach odwiedzi.
Mistycyzm ,refleksja i majstersztyk piora.
Nietuzinkowy i bardzo dobry wiersz!
Wiersz na czasie, aura zadumy, refleksji, wspomnień o
tych co odeszli. Pięknie napisałaś o tym święcie.
Rzeczywiście jest ono jak misterium ludzi żywych i
zmarłych.
Autorka w wierszu napisała,"Kiedyś przecież wszyscy
umrzemy i śmierć otuli nas swoim płaszczem".Wiersz
nostalgią napisany.Warto sie zatrzymać,podumać nad
przemijaniem.
Piękny, mistyczny wiersz. Poruszył we mnie nutkę
nostalgii.
bardzo sugestywnie oddana mistyka tego dnia w którym
groby zdobią się w korale zniczy
Wiersz zmusza czytelnika do refleksji, bo tematyka
taka a nie inna,Jednak w odbiorze znakomity. Wysoka
półka poezji.
na ziemi życie,
a w grobie śmierć oddycha... pięknie
Otoczeni miloscia najblizszych,,,nigdy nie
umieramy ,,,bo milosc jest niesmiertelna,,,
przechodzimy tylko za druga strone teczy..
smutny refleksyjny wiersz.
Bardzo refleksyjny wiersz.
Wiersz wzbudza do refleksji nad przemijającym
życiem... Ponadczasowy.
życie i śmierć są ze sobą tak blisko -wiersz
wprowadza w nastrój zaduszkowy
Tak,to jedyna pewność ,że "śmierc otuli nas swoim
czarnym płaszczem" - Ładne rozważanie - warto
zastanowić się wraz z Tobą nad przemijaniem:)