Zaduszki
Nie mogę uwierzyć,
że jesteśmy znieczuleni.
Chłód dotyka rozmazanych cieni
- musimy udźwignąć milczenie.
Potrafisz?
Zrozum,
pamięć już nie powróci;
ulotne błyski déjà vu
odrzuciły ślad tajemnicy.
Pytasz - czy się znamy
Przecież nie powiem,
że nas już nie ma, że czas oszukał.
Rozproszeni w nagrobnych światłach
od dawna pachniemy świerkiem i ziemią.
autor
Jutta
Dodano: 2017-10-29 09:20:34
Ten wiersz przeczytano 917 razy
Oddanych głosów: 29
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (29)
Dobry wiersz z dojrzałą refleksją.
Miłego czwartkowego wieczoru życzę Tobie Jutto. :)
jest w mózgu ośrodek związany z czasem dlatego czujemy
że czas zwalnia i przyśpiesza bo to nie prawda każdy
tik tak w bezkresie czyli choćby jedna zmiana w
kosmosie to jedna chwila
jest w mózgu ośrodek związany z czasem dlatego czujemy
że czas zwalnia i przyśpiesza bo to nie prawda każdy
tik tak w bezkresie jedna zmiana choćby to chwila
Demencja to tragedia. Dusza, którą kochaliśmy umiera,
pozostaje tylko ciało....
Pozdrawiam najserdeczniej
Poruszający i to bardzo jest Pani wiersz :) Pozdrawiam
serdecznie +++
witaj Jutto. chciałby zaprosić Cię na ponowną wizytę u
mnie i wyrażenie swojej opinii nt. wyrażenia
"charyzmat milczenia" :)
Piękny wiersz Jutto. Pozdrawiam serdecznie.
Od dawna, od dawna - Ziemia jest gotowa przyjąć nas w
kuferkach, bądź w postaci pyłku.
Nam jednak nie śpieszno, mimo wieku schyłku.
Piękny, refleksyjny wiersz! Pozdrawiam!
Pięknie, ciekawie napisany.
Za Szatynką pozwolę sobie.
Pozdrawiam :)
Refleksja na czasie,
najbardziej podoba mi się puenta.
Miłego dnia życzę :)
bardzo dobry jesienna zaduma - przemijanie....
pozdrawiam:-)
dobry, z bardzo dobra puenta,
pozdrawiam;)