Zaduszki
akrostych
Znicze przypominają o kruchości życia,
Anielskie chórki przyśpiewują zmarłym.
Dusze pozbawione cielesnej powłoki są
Unoszone do nieba przez armię aniołów.
Storczyki ustąpiły miejsca chryzantemom,
Zaświecone lampki towarzyszą refleksji.
Kiedyś inni pochylą się nad naszą mogiłą
I wspomną wspólnie przeżyte miłe chwile.
Pomódlmy się też za dusze naszych przyjaciół z Beja, których Bóg raczył powołać do siebie.
autor
_wena_
Dodano: 2018-10-22 14:28:07
Ten wiersz przeczytano 4481 razy
Oddanych głosów: 90
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (146)
W moich modlitwach wspominam poetów z Beja. Ładnie
napisane.
Skłaniasz Wando do refleksji nad naszym przemijającym
życiem, nad jego kruchością i istotą, która czasami
potrafi go zdmuchnąć jak świeczkę na wietrze.
Pozdrawiam.
Marek
Małgosiu, Gabi, dziękuję za wgląd i komentarze :)
Refleksyjny wiersz.
Niech płoną dla Nich znicze...
Dobranoc Wenuszko.
Pozdrawiam serdecznie
i dziękuję bardzo za każde odwiedziny:)
Obyśmy mogli bliskim dać dobrych chwil jak najwięcej.
Pozdrawiam i życzę dobrej nocy:)
Dziękuję :)
wiersz ciekawy
serdecznie pozdrawiam
Piękna refleksja.
Zaduma
Życie i śmierć, zawsze razem,
tak blisko jak dzień i noc,
Lecz nie wiesz, kiedy ta druga,
pokaże Ci swoją moc.
Dlatego żyj jak najpiękniej,
by w chwili, gdy pęknie nić,
pozostać ciepłym wspomnieniem
dla tych, co mogą wciąż żyć...Dziękuję za odwiedzinki
i piękny wpis u mnie...pozdrawiam serdecznie
to prawda
pozdrawiam :)
to szczególny dzień,,pozdrawiam:)
Vice versa, Halinko :)
pozdrawiam serdecznie, miłej niedzieli
miejmy nadzieje,że o Nas też nie zapomną i zapalą choć
raz w roku symboliczny znicz.
Pozdrawiam Wandziu:)
refleksyjnie o zbliżających się Świętach Zmarłych...
pozdrawiam serdecznie:-)
Refleksja zatrzymuje. Pozdrawiam serdecznie Wańdziu
:)