Zagadka. Banalna ale wciąż...

Z wrażenia i wstydu
pocą mi się dłonie.
- Nie mam świadectw
z orzełkiem w koronie!
Proszę, powiedzcie,
do jasnej cholery,
- czy dobrze uczyli,
że dwa i dwa - cztery?

Znalazłem Bieruta
na jednym dyplomie,
i co: jego,
czy wszystko mam zapomnieć?
Mnie sejm wymyśli
jaką za to pokutę,
a jak z tymi
co budowali Nową Hutę?

Na pasterki
skradałem się przez zasieki,
pod czujnym kordonem
wszechobecnej bezpieki.
Dzieci przyjmował akuszer
- między zebraniami,
gdy Niemen śpiewał
Pod papugami.
Ślub dawał mi ksiądz,
pewnikiem TW,
czy ważny jest zatem
nadal ten ślub?

- Może spalić,
ten kraj, komuną skażony,
wznieść na zgliszczach
nowe biurowce i domy?
- Tylko kim? zapytam
- czyimi rękami?
Przecież nie tych
z komunistycznymi dyplomami...

------------------------------
A premier? Czy też odejść będzie musiał,
bo u "Bieruta" słuchał Gaudeamusa...

autor

ireneo

Napisany: 2018-03-19 Dodano: 2018-06-19 06:46:57

Ten wiersz przeczytano 847 razy

Oddanych głosów: 19

Rodzaj Rymowany Klimat Ironiczny Tematyka Polityka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie