Zagadka z mitologii greckiej

O ty, bogini piękna, miłości, płodności,
Afrodyto zazdrosna o Myrry urodę.
Czy to pean jej matki tak ciebie rozzłościł,
że do łoża rodzica pchnęłaś ciało młode?

Z twarzą skrytą zasłoną dzieliła z nim leże,
ale nocy dwunastej król rozpoznał córę –
w gniewie pragnął ją zabić. Czy słusznie? Zaprzeczę.
Wymknęła się z pałacu tunelem pod murem.

Uciekając błagała bogów o ratunek,
którzy spełniwszy prośbę, zmienili jej postać
w duże drzewko mirtowe. W czasie się przesunę
w przód o dziewięć miesięcy. Afrodyto boska,

pragnąc trochę odpocząć usiadłaś pod mirtem.
Kora na pniu nabrzmiała, wzdęła się i pękła,
z wnętrza wypadło dziecię prosto w liści stertę.
Gdy ktoś stwierdzi, że brzydkie – powiem jemu „nie kłam”.

Teraz ja was zapytam o płeć tego szkraba.
A może nawet wiecie jak on miał na imię?
Trochę później rozegrał się miłosny dramat.
Jeżeli nie zgadniecie, to bardzo się zdziwię.


Tejas był królem syryjskim. Wraz ze swą żoną (nieznaną z imienia) mieli córką Myrrę. Myrra była piękną dziewczyną, do tego stopnia, że jej matka chełpiła się posiadaniem córki piękniejszej niż Afrodyta. To sprowadziło na ród Myrry gniew bogini. Afrodyta sprowadziła na królewnę pragnienie kazirodczego związku z własnym ojcem. Z pomocą swej piastunki, Hippolity, udało jej się oszukać i obcować z Tejasem przez dwanaście nocy. Podczas dwunastej nocy Tejas odkrył podstęp i chciał zabić córkę. Uciekając przed ojcem, Myrra błagała bogów o ratunek. Ci spełnili jej prośbę i zamienili ją w drzewko mirtowe, z którego sączy się żywica nazywana "łzami Mirry".
Po dziesięciu (księżycowych) miesiącach kora na drzewie mirtowym podniosła się i pękła. Z rośliny wypadło niemowlę cudnej urody (Xxxxxx) w momencie, gdy Afrodyta pod nim odpoczywała.

autor

Sławomir.Sad

Napisany: 2018-07-05 Dodano: 2018-07-05 07:49:44

Ten wiersz przeczytano 4343 razy

Oddanych głosów: 124

Rodzaj Sylabiczny Klimat Dramatyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie