Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Żagle

ŻAGLE

I powróciła do mnie
starość.
- Ten spokój, który
tylko się starcom należy,
właściwy dla wieku,
zależny od rozumu...

-niezależny od rasy
zamożności i urodzenia.


Zdumiewająco - Amazing
przywróciła mi pamięć
i – powołany na chwilę – żar.

Teraz - Jej wspominana
przeze mnie
- mądrość
zaprzyjaźnia mnie
z wiekiem,
z czasem trumien
z ciepłem – i ciszą
cmentarza.

Myślę sobie...

Czas umierać - Wiktorze
śmieszny zabytku
ufundowany w połowie
lat pięćdziesiątych
(ubiegłego wieku)

"Mówiłeś o cyferblacie?.."

"Zardzewiał!"
"- wskazówki też."

"Nie dam Ci szkieł
Wiktorze
Tam jest tylko
wskazanie
ostatniej godziny.
Będziesz wiedział.
Nie musisz patrzeć"

Wybiła północ – i

obróciła klepsydrę.

Jak dobrze

(że znowu
godziny są długie)

"Nie lękaj się
i nie pospieszaj
(nie ma do czego)
- Zdążysz"

.....

Siedzę w bujanym fotelu.
Nad brzegiem morza
Całkiem sam.

Nie chcę zbierać bursztynów,
tym bardziej liczyć ziaren piasku

(mam swój dostatek
- wystarczy)


"Wystarczy
na twoją klepsydrę"

Patrzę.
W przyszłość
(bez błękitu i widnokręgu).

Patykiem
kreślę róże wiatrów

(- na oceanie)

.....

Cisza.

... odpływam powoli
w morze


żegnam ostatnie Syreny

Lekka bryza

(myślę sobie...)



Piękne są
żagle twoje...

"EWO".



1.11.2015

Dodano: 2017-05-22 00:05:47
Ten wiersz przeczytano 1091 razy
Oddanych głosów: 20
Rodzaj Nieregularny Klimat Refleksyjny Tematyka Życie
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (19)

Elena Bo Elena Bo

Piękna ta miłość do tej EWY, w dojrzałym wieku.
Pozdrawiam serdecznie :)

Wiktor Bulski Wiktor Bulski

ad.. - molica. wiersz pisalem po sześćdziesiątse. Ewa
- to najpiękniejsze żagle. wcześniej nie publikowalem,
bo - Ona - nie chciala. Mówiła, że jej się nie podoba.
- i - tak musiało być.
Pozdrawiam serdecznie:))

molica molica

P.S.
Dziękuję za odwiedziny.

molica molica

Dzień dobry,
mam zasadę; nie komentuję utworów dedykowanych - to
wyjaśnienie, dlaczego znalazłam się tutaj.
Pod koniec utworu mowa też o Ewie, ale nie wiem
dlaczego - instynkt?
odnoszę je do nazwy żaglówki.
Wiersz wydał mi się podsumowaniem pewnego
/pięćdziesiątki?/ okresu życia.
Dużo w nim ciepłych wspomnień i rozważań o życiu -
istnieniu, a podsumowaniem jest stwierdzenie; "mam
swój dostatek..."
To bardzo optymistyczne, oby tak dalej - na następne
półwiecze?
Miłego wypoczynku.
Serdecznie pozdrawiam.

Kropla47 Kropla47

Piękny, wzruszający wiersz! pozdrawiam Wiktorze;)

(OLA) (OLA)

Zauroczyłeś mnie swoimi wierszami śmierć pisana w
takim wydaniu mówiąc wprost jest przepiękna ileż w
niej poezji i zarazem ciepła? Nie zawsze jest tak jak
piszesz czasami bywa, że czas wyprzedza i umierają Ci,
którzy mają apetyt na życie tak się stało z moim
synem. A powinno być inaczej to ja powinnam odejść
taka jest kolej rzeczy, mhmmmmmm a tu stało się
inaczej? Wiktorze, czytałam ten wiersz parę razy są to
moje klimaty, czyli morze, plaża, zachód słońca ktoś,
kto nie potrafi ujrzeć w tym czegoś wzniosłego i
zarazem ulec zauroczeniu nie potrafi być romantykiem…
Żagle też maja swoje znaczenie jesteś nietuzinkowym
człowiekiem, który potrafi ująć swoją poezją nie
wchodzę w Twoje osobiste życie to mnie nie interesuje,
oceniam tylko poezję, która jest warta uwagi:)

Pozdrawiam b. serdecznie jak zawsze z uśmiechem, Ola:)

AMOR1988 AMOR1988

Rozwińmy my, ludzie żagle życia.

Roma Roma

Bardzo mi się podoba. Serdeczności:-)

użytkownik usunięty użytkownik usunięty

Wiktor w tej chwili przeżywam podobną fascynację... co
ja mówię (miłość) i ... westchnęłam... będę wracać

Wiktor Bulski Wiktor Bulski

No cóż... - ewa!... - kręcila mnie niezwykle -
poetka.Nigdy - do końca nie wiedziałem kim jest.
Rownie dobrze - z uwagi na pełne wyzwolenie - mogłabyć
- niezwyklą, inteligentną lekarką, polcjantką - lub -
wspaniałą - wielkej klasy prostytutką.Ode mnie -
porzebowala tego, co mam:wolności. -I Ona - dawala to
samo. Przegadaliśmy - wyzwoleni - bardzo dlugie
godziny i noce - przekazując w słuchawki nieukrywane
prawdy o człowieku - troski, fascynacje, zauroczenia.
-Zdecydowalem Julciu. Puszczę wiersze pisane dla Niej.
Była - i jest tego warta.Zawdzięczam Jej - kolejne
kroki - w kierunku wolności.

użytkownik usunięty użytkownik usunięty

taka śmierć w bujanym fotelu nad brzegiem morza
wpatrzony w zachód słońca byłaby piękna
lecz spokojnie widać jeszcze nie ta pora
pozdrawiam:)

M.N. M.N.

Poruszający wiersz... pozdrawiam

Yulia Yulia

to była by piękna śmierć w bujanym fotelu w ciszy
wpatrzony w morze po prostu odpłynąć :) wiem że o
śmierci myśli się w każdym wieku ja też o niej myślę
może nawet nazbyt często ale w Twoim wieku jeszcze nie
trzeba się żegnać :)) (czyżby wiersz powstał po
ukończeniu 60tki?) i kim jest tajemnicza Ewa?
oczywiście nie musisz odpowiadać tak tylko sobie dumam
:) serdecznie pozdrawiam

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »