Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Zagubieni

Kimże jesteśmy my
lud prosty i marny?
Mamy tylko nasze sny
w tym życiu zwyczajnym

Marzą nam się wielkie
czyny, jeszcze większe
słowa. Z góry wszelkie
zatrzymane na piętrze.

Chcielibyśmy szybko,
najlepiej w górę windą.
Po schodach za płytko,
przewodnikiem Windows.

Niczym marionetki bez
duszy w szarych ciałach.
Morza wylanych łez,
bo życie powoli działa.

Wstańmy i zróbmy więcej,
niż praca, dom, praca.
Wieczorami alkohol w ręce
Siła to nie wielkość kaca.

Dodano: 2015-11-22 22:15:21
Ten wiersz przeczytano 750 razy
Oddanych głosów: 2
Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Społeczeństwo
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (1)

Przedszkolak1 Przedszkolak1

Każdy wielki gdy dyby zerwie.
Ja ruszę wszystko-by ruszyć gołębie

Pokój światu na wieczność.
pozdrawiam

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »