Zagubieni

I zazwyczaj zostajemy z tymi skrajnymi emocjami
sami... Między być w chcieć rozdarci

Między dzisiaj i tym co będzie jutro,
jest tyle przestrzeni.
Tyle godzin niewiadomych.
I czy my jutro będziemy tacy sami,
czy w ogóle będziemy/

Takie to już to nasze życie pełne emocji, pragnień i
potrzeb.
Życiowy wiersz.
Pozdrawiam.
Marek

Wiersz pisany pod refleksję nad ludzkim życiem. Podoba
mi się ten zapis, bo ujmuje, to co najważniejsze.
Pozdrawiam

Za Anną
Pozdrawiam :)

taka w nas natura...