Zagubieni (M.M.W.)

Wydawało się, że miłość połączyła ich na zawsze,
potem każde z nich na cierpienie własne, musiało patrzeć,
z jednej strony pojawił się inny ktoś, ból, cierpienie,
przerodziły się w złość. Nawet krzyk nie pomógł, bólu nie złagodził.
Czas rozstania nadszedł, musieli się z tym pogodzić.
Minął rok zaledwie, a w ich sercach nadal łzy,
Inna miała być ukojeniem, na tęsknotę w szare dni.

Tak naprawdę kiedy miłość połączy ludzi dwoje,
tO NIC NIE ROZŁĄCZY ICH, BO STANĘLI PRZED OBLICZEM BOGA,
On pobłogosławił ich, wskazał najwłaściwszą drogę,
która poplątała się, ale nadal idą w jedną stronę.

Oskarżali ludzie ich, która winna strona jest,
zamiast wspomóc i przypomnieć, że kochać nie przestali się.
Teraz mówią, że zapóźno by odnowić miłość tą,
nic nie dzieje się na próżno, bo w miłości dalej tkwią.

Czy odnajdą kiedyś się na nowo i podadzą sobie ręce by,
odnowić przysięgę małżeńską, tego nie wie żaden z nich.
My możemy ich jedynie wspomóc słowem ciepłym
i uwierzyć, że z dnia na dzień będzie coraz lepiej.

Tak naprawdę kiedy miłość połączy ludzi dwoje,
tO NIC NIE ROZŁĄCZY ICH, BO STANĘLI PRZED OBLICZEM boGA,
On pobłogosławił ich, wskazał najwłaściwszą drogę,
która poplątała się, ale nadal idą w jedną stronę.

Pamiętajmy każda bajka zawsze ma happy end
i uwierzmy, że i teraz tak też stanie się.
Tak też stanie się..........

autor

poetkaAnia

Dodano: 2007-11-10 21:43:06

Ten wiersz przeczytano 476 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Biały Klimat Optymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie