Zagubieni w świecie
Cały świat rozlega się przed nami,
Przestrzenie zajęte wielkimi
metropoliami
A ludzie… tacy malutcy
Choć panami świata się wołają.
Władza z rąk do rąk
Ludzie w szarości, trwają, cały czas
Strefie smutku i żałości
Pracujemy, płacimy, umieramy…
A gdzie My? Młodzi, z Miłością, wiarą,
nadzieją.
Szukamy wśród ludzi, rzeczy, istot
Bożych,
A Ona wśród Nas.
Szukamy, choć jest obok i czeka
Abyśmy ją odkryli i pokochali
Czeka na swój czas…
autor
dko
Dodano: 2013-11-11 17:53:27
Ten wiersz przeczytano 609 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Bardzo "prawdziwy" wiersz :)
czy sklania do refleksji czy mi te refleksje wyklada
na lawe?
Szczerze? widac ze chcesz cos przekazac ale nie masz
jeszcze wlasnej techniki, wiesz w wierszach wazna jest
precyzja, caly swiat? Dlaczego nie po prostu"swiat"
poza tym
Caly ten wers to niepotrzebne informacja,cos z czego
czytelnik I bez tego zdaje sobie sprawe,
troche malo interesujaco, w koncu chcesz przekazac cos
waznego, musisz zdobyc uwage... To tak jak z wystepem
na podium , tam jest wazny tez glos, prezentacja, tu
masz tylko slowa bo dzieki nas monitor...
Brak precyzji. Powtarzasz sie "swiat, Ludzie" przy
trzeciej strofie stracilam cale zainteresowanie, tak
strasznie doslownie opisane, powiem tak, przyloz sie
przy nastepnym bo ten jest naprawde w moich oczach
kiepsciutki. Wiem ze to nie jest mile przeczytac takie
slowa... ale jezeli masz ambicje to mam
Nadzieje ze ci na nia wjechalam:)
Pozdrawiam serdecznie.
W poszukiwaniu drogi i sensu.. młodość na wiele pytań
musi odpowiedzieć.
Wiersz bardzo szczery w przekazie..
W trzeciej strofie pominęłabym pytanie "A gdzie My?" -
wiersz jest i tak bardzo wymowny i skłania do
refleksji..