Zagubiona

Moja ręka prowadziła,
Lecz Twa - moją dziś zgubiła.
Czy dać szansę Ci raz jeszcze?
Chcę dla Ciebie być powietrzem.

Szansę swą zaprzepaściłeś,
Czy dość za to zapłaciłeś?
W swoim sercu ciernie mieszcze
Czy dłoń podać Ci raz jeszcze?

Bo jak drogą iść samemu?
I jak dalej żyć bez tlenu?
Sił resztkami łapię jeszcze
Twoje słowa jak powietrze.

Chcę wsłuchiwać się bez końca,
Że beze mnie nie ma słońca.
Jak bez Ciebie nawet nie ma
Dziś kolorów, nikt nie śpiewa,

Nikt nie tańczy, nikt nie chodzi,
A po wodzie tylko brodzi
Moje serce dziś rzucone,
Nie potrzebne mi jest one.

W Twych ramionach chcę się schronić.
Wiem, przed wszystkim mnie obronisz
Z Tobą czuję się bezpiecznie
Niech ta chwila dziś trwa wiecznie.

autor

Poezjadomniemow

Napisany: 2017-07-20 Dodano: 2017-07-20 00:41:34

Ten wiersz przeczytano 1153 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie