Zagubiona myśl..
Niespodziewanie się to zdarzyło,
w sercu ogień wskrzeszając,
który pod stertą popiołu się tlił.
Spokój i opanowanie, tej chwili
towarzyszyło,
topiąc resztkę, ostatnich mroźnych dni.
Wiatr przelatując,
myśli rozsypał szaleńczo,
zrzucając niedopalone drwa.
Uniósł jedną myśl bezwiedną,
co w sercu wypaliła ślad.
autor
Dorocia1988
Dodano: 2018-02-28 12:38:24
Ten wiersz przeczytano 470 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (9)
Dziękuję Wszystkim za komentarze.. Pozdrawiam
serdecznie..
Miłość chyba zawsze przychodzi niespodziewanie, ładnie
o niej piszesz.
Pozdrawiam Dorociu ślicznie:)
Myśli, ważna sprawa, a ich zagubienie lub ich
błądzenie może nieraz napełniać stresem i strachem, ja
tak mam. Pozdrawiam :)
Witaj. Czasami potrzebny jest powiew aby rozpalić
iskrę tlącą sie w popiele. Ładny przekaz. Moc
serdeczności.
Tak to jest z tą miłością. Nie pyta o zdanie i
przychodzi nieoczekiwanie:)
Pozdrawiam:)
to wiatr miłości który rozpalił resztki żaru ukrytego
w popiele
Nim przychodzi miłość wpierw drżącą ręką zapisuje w
sercu obraz pożądania...
bardzo metaforycznie udany wiersz
Piękny i bardzo się podoba ta refleksja:)pozdrawiam
cieplutko:)