ZAGUBIONA RADOŚĆ
wracasz tylko krótkimi chwilami
zostawiając okruchy pod skrzydłami
kiedy dzień płacze samotnością
monotonia karze mnie dusznością
niczym stelaż piuską ogarnięty
obrazem smutku jestem zawinięty
skrycie chowasz swoje uniesienie
dzięki tobie kiełkuje marzenie
uśmiechem szczęścia stale rozpromieniona
moja dusza taka osamotniona
wszędzie ślady swoje pozostawiasz
bym szukał wciąż namawiasz
duszy lekarstwem kiedy płacze
serce wtedy wysoko skacze
życie chce przeszkody szykować
zawsze będzie ciebie brakować
autor
rafali888
Dodano: 2014-08-25 10:24:53
Ten wiersz przeczytano 751 razy
Oddanych głosów: 16
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (16)
Łagodnie, nastojowo skłania do refleksji :))
-pozdrawiam
Może coś z tego kiełkowania urośnie, kto wie?
Pozdrawiam :)
Życie bez radości, to jak ptak ze złamanym skrzydłem,
żyje, ale co to za życie. Pozdrawiam :)
bardzo fajnie klimatycznie chyba wiele osób w tym
wierszu widziało lustro
jest smutek jest potem radość
sa łzy smutku , łzy szczęścia:)
pozdrawiam:)
bez radości życie nie ma smaku, pozdrawiam
Ładnie,pozdrawiam
Warto szukać tego szczęścia bo bez niego radość
więdnie...
Pozdrawiam serdecznie:)
Wszystko ma swoje miejsce i czas.Radość przyjdzie,bądź
cierpliwy.Pozdrawiam:)
W koncu odnajdziesz swoja radosc , tego Ci zycze:-)
Smutek nas przytłacza i ogranicza w działaniu
:)pozdrawiam serdecznie :)
dziękuję za wizytę u mnie
jak najwięcej radości!!"Zostawiając okruchy pod
skrzydłami" super,pozdrawiam:)
Obok tylko takie maleńkie drugie serce a tyle daje
radości. Pozdrawiam
sama prawda pozdrawiam
To prawda, gdy serca drugiego brak
Serdeczności