Zagubiona wyspa
Wróć do mnie nad jeziora,
gdzie trzcinom ukłon śle wiatr.
Tam gdzie grzesznych uczuć sfora
nie pozwala, żeby ci ktoś skradł
wstęgę rozpasanej miłości,
która zdobywania się nie lęka
i choć wiele uczuć gości
jest jak pożądania wnęka,
bo przedsionek to chciwości.
Upleciemy czółno z marzeń i nadziei
i mknąc po świetlistej tafli jeziora,
którą księżyc srebrem rozweselił
przemilczymy niepotrzebne słowa.
Wystarczą nam spojrzenia
zatopione niczym wiosło w mrocznej wód
otchłani,
niosąc z głębin uniesienia
są jak dotyk ugłaskanej fali.
Lepiąc z warkoczy gwiazd kule ogniste,
rzućmy je przed siebie i odnajdźmy
wyspę,
na której uczta miłosna spowalnia
zegary,
a pieśń kochanków nuci kurant stary.
Wróć zatem do mnie nad jezior tęsknotę,
odszukamy wyspę ukrytą przed wzrokiem,
bo tak naprawdę ona zawsze istniała,
tylko przez błędy młodości, gdzieś się
zapodziała.
szalony dziadek
Komentarze (22)
Cześć,jak zwykle dopieszczony,,,piekny,pozdrawiam+
Błędy młodości nie zawsze są do odrobienia, ale
próbować można. Obrazowe metafory /wnęka pożądania
-popr./Ładnny wiersz.
pięknie o tęsknocie i miłości -pozdrawiam
Ładnie, ciepło i delikatnie o tęsknocie i miłości
wiersz napisany.Rozmarzyłam się czytając go, ładne
cyt,
"Wróć zatem do mnie nad jezior tęsknotę,
odszukamy wyspę ukrytą przed wzrokiem".
Wiersz nieregularny, rymowany.
i oto porządny wiersz - można płynąć jego strofami
Chyba każdy ma taką wyspę, która przez błędy młodości
się zapodziała. Szczęśliwi ci co ją zdążą odnaleźć.
Bardzo ładny wiersz.
Bardzo dobry wiersz.
Wyraża tęsknotę i pragnienia za tym co przeminęło, co
ukrył czas.
Błędów/grzechów młodości nie da się ustrzec, i
niektóre pozostają już na całe życie...nie do
uratowania/zmiany.
Ojjj!...wiem coś o tym, i też mam kilka takich
wierszy.
:)