Zagubiony zegar czasu

W zagubionej przestrzeni trwamy,
mimo, że w rękach zegar czasu mamy.
Często w sobie się zamykamy.
Otwórz się, by rozpocząć nowy dzień.
Precz odrzuć sennych marzeń cień
Trzeba zapomnieć, co było wczoraj złe,
wkroczyć w godziny słoneczne
Czas płynie nieubłaganie,
nawet na chwilę zatrzymać się nie chce.
Teraz już spacerkiem możesz iść przed siebie.
Nie musisz biec, bo nikt nie goni.
Jesteśmy kowalami własnych dni.
Możemy przypiąć skrzydła wyobraźni.
Wzniesiemy się w marzeń przestrzeni.
Wszystko, co złe będzie za nami.
Cieszmy się radosnymi wspomnieniami.
Czas jest ulotny jak cisza, pojawia się i znika.
Zatrzymujmy w myślach dobre chwile,
czas wtedy się zatrzyma, nie zginie.

autor

@Krystek

Napisany: 2017-07-21 Dodano: 2017-07-21 12:53:12

Ten wiersz przeczytano 403 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie