zakochana w lawendzie

stoisz przedemna
krzyczysz
wyzywasz
patrze pustym wzrokiem
nie boje sie
gleboko oddycham
spadla szklanka
peklo kolejne serce
kolejna lza elfa zaginela
w bekresie mysli
nadchodzi noc
nadal krzyczysz
w pokoju czuc tylko
zapach mych lawendowych perfum
placzesz
grozisz
-zdejmij z siebie ta szate-mowisz
pytam:
-jaka?
-zdejmij suknie utkana z prawdy, zdejmij ta, w ktorej Cie pierwszy raz ujrzalem, zdejmij z siebie koszulke utkana z lawendy -odpowiadasz
nie spodziewanie zdejmuje z siebie
wszystko zostaje z tylu
patrzysz na mnie zdumiony
pod tymi warstwami zostalam ja, smutna, natchniona, zakochana w lawendzie...
odszedles w milczeniu

autor

smutna-poetka

Dodano: 2004-11-13 14:05:52

Ten wiersz przeczytano 828 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie