Zakochani
Spopielałe drzewa
Od żaru miłości
Parkowe aleje
Widziały ich wiele
Wytatuowane symbole
Przez pijanych szczęściem
Tych nie trzeźwiejących
Przez miesięcy wiele
Czasem skacowanych
Uczuciem zmarzniętym
Otuleni sobą
Z obłoków spadamy
Na okruchy ziemi
Po której stąpamy
Unosząc się zwiewnie
Lekko i łagodnie
My pijani szczęściem
Zakochani w sobie
autor
titelitury
Dodano: 2014-09-01 19:03:29
Ten wiersz przeczytano 1331 razy
Oddanych głosów: 13
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (16)
Dziękuje wszystkim za komentarze :-)
ładnie, aż się uśmiechnęłam :-)
Pieknie o milosci,pozdrawiam serdecznie
Pięknie o zakochanych. Bardzo ładny wiersz. Tak może
pisać tylko zakochany i to z wzajemnością.
Pozdrawiam serdecznie i dziękuję za wizytę.
Tak pięknie pisać o miłości może tylko Ktoś
zakochany:) Pozdrawiam:)
Zakochani w sobie czyli po prostu narcystyczni. Ale
żeby od tego aż drzewa popielały...
Dobrze, że pijani szczęściem. Oby tak zawsze było w
naszym życiu, tego Ci z całego serca życzę.
Ładnie opisane zakochanie:):)+
Swietny wiersz, chcialabym byc tak bardzo pijana tym
szczesciem:-) pozdrawiam
Dołączam do komentarza tańczącej z wiatrem. Ładny
wiersz. Pozdrawiam.
Zakochani szczęścia nie mierzą, biegną na oślep i
dobrze im z tym.
Cudownie jest tak upijać się szczęściem i wzlatywać aż
do chmur:)
Pozdrawiam serdecznie.
Miłego wieczoru życzę:)
fajne...super metafory alkoholowe
Dziękuje Olu za ciepłe słowa ;-)
Miłość unosi nas pod niebiosa. Pozdrawiam :)