zakute słowa
usta
zakute w słowa
milczenie
okryte westchnieniem
ślady
zakurzone wspomnieniami
w tym gdzieś
człowiek
drepcze cichutko teraźniejszością
bojąc się
krzyż upadłego
legł w gruzach
woła
usta knebel
sylaby człowieczeństwa
został...
Komentarze (14)
Czasami, milczenie bywa bardziej wymowne, niż lawina
słów...
Trzeba żyć najpiękniej jak się da-taka moja banalna
rada.Wiersz dobry.
Smutny obrazek...tak jakby droga przez mękę
Wspomnnienia są czasem jak nóż który rani serce...
Zagubieni w terażniejszości mimo wszystko żyjemy
tamtym czasem... Ciekawie napisany wiersz...
Pozdrawiam
zakurzone wspomnieniami
w tym gdzieś
człowiek
drepcze cichutko teraźniejszością
- piękny i refleksyjny...
Być może przykre doświadczenia nie pozwalają na życie
bez strachu... Ciekawy wiersz, jednak formę nieco bym
zmieniła...
od frazy "krzyż upadłego" zrobiłabym przerwę.
pozdrawiam ciepło :)
Samotny człowiek. Ciekawy wiersz dobrze napisany :)
milczenie niemoc i człowiek bardzo wymowny jest tój
wiersz...pozdrawiam...
Smutno się zrobiło,ale przecież i takie stany ducha
Nas doświadczają... bardzo mi się podoba,pozdrawiam
Stary, zastraszony człowiek, może bezdomny , z którym
nikt się nie liczy, którego racji nikt nie wysłucha...
Smutno dziś u ciebie. Człowiek zniewolony, bez nadzei,
bez możliwości wypowiedzenia się, i te wolne kroki jak
życie bez sensu. Bardzo wymownie piszesz, multum
wiedzy w pigułce.
Smutny obraz człowieka ....zakutego jakby w kajdany
...
Bardzo smutny wiersz bo człowieczeństwa nie wolno
kneblować chociaż rzeczywistość próbuje Pozdrawiam z
:)