Zakwitnijmy znowu
zakwitnijmy choć raz jeszcze
jedną z naszych dawnych wiosen
czy pamiętasz że w tej pierwszej
polny bukiet mi przyniosłeś
kiedy sama byłam kwiatem
całą sobą jak już nigdy
a ty łąką tak pachniałeś
gdyś nade mną się pochylił
spójrz stokrotki tuż przed zimą
w słońce patrzą pełne marzeń
niechby nam się tak zdarzyło
zakwitnijmy z nimi razem
Andrzej Kędzierski,Częstochowa
10.11.2015.
autor
andreas
Dodano: 2016-11-18 16:17:58
Ten wiersz przeczytano 2345 razy
Oddanych głosów: 57
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (68)
Piękno natury oraz romantyczne wspomnienia. Autor
zachęca do powrotu do tych chwil i do ponownego
rozkwitania razem z naturą.
(+)
Niech zakwitną tak wszyscy, którym się to marzy,
niezależnie o d pory roku i pory życia.
Pozdrowienia.
Subtelne, pełne wrażliwości wersy.
Pozdrawiam serdecznie:)
Ale u Ciebie romantycznie Andre'e.
Z przyjemnością chłonęłam wersy...
Pozdrawiam cieplutko:-)
A mówią, że Panowie są mniej wrażliwi,
na pewno pamięta:)
Pozdrawiam:)
Skądinąd pamiętam te stokrotki :-) Miłe przypomnienie
:-)
Jak pięknie, jak romantycznie.
Pozdrawiam
Pięknie, romantycznie.
Miłego dnia.
Pozdrawiam serdecznie:) Gratulacje Andreasie!
bo stokrotki to najcudowniejsze kwiatki, a wiersz -
wspaniały :-)
powiem to, co moje przedmówczynie; ciepły, romantyczny
wiersz:)
Ach, jak ślicznie i romantycznie. Pozdrawiam:)
Z przyjemnością przeczytam twój tomik Andrzeju.
Pozdrawiam serdecznie , miłego snu.
Piękny, ciepły wiersz andreasie, miłość number 1.
Pozdrawiam i życzę kolorowych snów)
Subtelność, którą uwielbiam. Ciepły i prawdziwy w
słowa.Brawo andre!
romantycznie , z nadzieją...żeby to było takie
łatwe...