żal
spowita w żalu pragnienia płonnego
rozdarta niczym ryza papieru
otworzył się cierpienia kwiat
życie nowe - nie nadejdzie -czas
E.N
spowita w żalu pragnienia płonnego
rozdarta niczym ryza papieru
otworzył się cierpienia kwiat
życie nowe - nie nadejdzie -czas
E.N
Komentarze (8)
Smutny zastanawiajacy wiersz.
Dopóki pragnienie jest nieugaszone jest żal."otworzył
się cierpienia kwiat".+
...smutna miniaturka pełna zadumy...jutro zaświeci
słońce...pozdrawiam :)
krótko i bardzo boleśnie... pozdrawiam ciepło :)
Niestety, takie kwiaty też zakwitają w sercu.
Co tak smutno.Będzie lepiej.Pozdrawiam
... niczym nienarodzone dziecko - w niewielu słowach
sporo smutku
Ciekawy wiersz
pozdrawiam