Żal

Chcę odfrunąć jak gołębica
Na białych skrzydłach wiatru
Ukryć się w ciemnej jaskini
jak kret
Zalać się perlistymi łzami
w Mroku
Tak by nikt nie widział
mojej słabości
Upadku spokoju w moim sercu
Boleści w mej duszy
Przecież jestem silnym dzieckiem
tysięcy ludzkich opinii
Nie mogę płakać
Zimna księżniczka dumy
Nie umie czuć nic oprócz
Dumy
Nie ma nic oprócz
Dumy
Nikt nie widzi
Smutnych oczu...
Niespokojnej duszy...
Krwawiącego serca...
A MOŻE NIKT NIE CHCE WIDZIEĆ?

autor

Mizu

Dodano: 2004-12-01 09:37:04

Ten wiersz przeczytano 470 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie