Żal
I cóż… Cóż mam biedny i markotny począć
Skoro wielbić Twego ciała nie dane mi
zacząć
Tyle myśli, tyle pragnień po głowie mej
lata
Tyle emocji w duszy mej się splata
Ale jak i na jabłoni nie zakwitnie
grusza
Tak me cierpienie wcale Cię nie wzrusza
Komentarze (5)
Dzisiaj wszystko możliwe...grusza też zakwitnie na
jabłoni...trzeba mieć odpowiednią podkładkę, materiał
do szczepienia zrazów, rękę mistrza i gotowe...gryszki
same spadną z drzewa...za pare lat...a z miłością, to
już "inna para kaloszy".pozdrawiam serdecznie
uu twarda sztuka:)
bo nie miała
nie wzrusza
Czasem żal przeszywa smutek