ŻALE
I nad czym się użalam?
Inni mrą z tęsknoty
za tym co mnie otacza
co nazywają złotym!
Przeklęli by mnie za to
co w głowie mojej teraz
i mądrze osądzili
widząc taką nieraz!
Obdarci ludzie siedzą
chodniki im za łóżko
niebo zimnym dachem
karton zwą poduszką...
To ich mijają tłumy
obserwując z dala
to oni cierpią biedę
więc... nad czym się użalam?
1998
autor
ZOLEANDER
Dodano: 2013-04-23 10:56:37
Ten wiersz przeczytano 1242 razy
Oddanych głosów: 22
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (21)
Właśnie, wszystko zależy od punktu odniesienia, ale w
silnych uczuciach np. smutku sami dla siebie jesteśmy
tym punktem. Pozdrawiam :)
Dobrze napisany temat i zawsze aktualny.
:)
Dobry wiersz i temat,spodobał mi się, pozdrawiam
Powiem za grusz-elą,uczymy się pokory..
Żal wylać trzeba..
Pozdrawiam (:
Trafna obserwacja i wynikająca z niej właściwa
refleksja. Pozdrawiam.
Dobrzy i poruszający wiersz. Pozdrawiam.
Wszystko zależy jaki punkt odniesienia się
obierze.Prawda?Biorąc pod uwagę wiele okoliczności
można się uważać za szczęściarza... Pozdrawiam:)
o jak ładnie o tęsknotach....
Uczymy się pokory wobec życia.
Dobry tekst.
Jest coraz więcej bezdomnych,a ponoć jest coraz
lepiej...??
Smutne to bardzo.
Miłego dnia :)
wydaje nam się, ze mamy najgorzej, a są ludzie, którzy
znoszą swój parszywy los bez skargi, chociaż gorzej im
naj.
oj, dobre!!, dobre!!,
Miłego dzionka
Oj wzruszyłaś mnie bardzo,dziękuję :-) ...ten świat
taki zimny...coraz zimniejszy...Piękny ten Twój "
motyl" :-) Wrażliwe serce masz...Pozdrawiam :-)
Bieda ma czasem niewiele wspólnego z brakiem
posiadania. Miewamy je czasem głeboko ukryte..
I tylko rodzi się pytanie - co jest gorsze? Nie mieć
nic do stracenia, czy stacić wszystko?
Pozdrawiam Autorkę.