Żałosne wspomnienia
Nie przynosisz jej bzu ani konwalii
nie zostawiasz pocałunków na wargach
chodzisz jak kot swoimi drogami
trudno cię zatrzymać
czy chociaż jesteś dobrym kochankiem
może wiatr wywiał wszystko
i skrzypce fałszują zachwyty
nie przynosisz róż ani frezji
nie tulisz do snu na dobranoc
grad zniszczył kalendarz
czas ucieka w niepamięć
samotność depcze po piętach
a ty będziesz zbierał chwasty
wariacją nieczystych myśli
autor
Xenia1
Dodano: 2016-06-17 21:52:11
Ten wiersz przeczytano 646 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
nie ma czego żałować, pozdrawiam :)
Faktycznie, żałosne te wspomnienia
Niech zarosną chwastami te wszystkie bolesne
przeżycia, przyjdzie nowy ogień spali to co stało się
ugorem ukazując żyzną ziemię gotową pod nowy zasiew.
Wiersz ładny. Serdeczności.
Tytuł mówi, że to przeszłość, zatem stare koty za
płoty.
ładnie ciekawie napisany z nutką nostalgii ...coś się
skończyło zostały wspomnienia
pozdrawiam:-)
bardzo mi się podoba.