Żałuję

Nie będzie już herbaty w Barwicach,
Pretekstu, gdy rozmowy długie,
Widzień na szczecineckich ulicach
I tego też serdecznie żałuję.

Ktoś za bardzo wszystkiego ciekawy
Za wszelką cenę igiełką kłuje-
Wsadza pluskiewki w nie swoje sprawy
I się skończyło; i tego żałuję.

Kłamstwo to pewnie jej drugie imię-
Swoimi zdaniami oszustwa prostuje:
"P. pokazała, P. mi powiedziała!",
Że uwierzyli- bardzo żałuję

Pierwsze cyferki ma na liczniku,
Przyjaciół zabiera- się nie hamuje.
Na biurku tylko świąteczna kartka-
Tak mało zostało po Panu- żałuję.

autor

KibuRKa

Dodano: 2012-01-17 14:17:22

Ten wiersz przeczytano 534 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie