Zamilkły historie już zapomniane...

Dla Artenii.

Zamyśliła się Elayne nad przeszłością,
Przeglądając swoich szkiców stos,
„ Ach, spojrzenie już nie jest z taką wesołością,
Miły uśmiech spotkał też podobny los

No i nikt nie dzieli się kawałkami chleba,
Nie przebiega goniec, krzycząc aukcyjne nowiny,
Inny nawet się wydaje kolor nieba,
Dużo szybciej przemijają mi godziny”

A Elayne ciągle w jej wspomnieniu
Chodzi z mieczem i łukiem na ramieniu
Albo siedzi przy fontannie na ławeczce,
By miłe życie przypomnieć sobie choć na chwileczkę...

Zamilkło pudełko zaczarowane,
Usnęły powieści już zapomniane,
Historie dziwne o elfce z Bree,
Każda z nich mi się w nocy śni.

autor

shilian

Napisany: 2005-11-28 Dodano: 2005-12-29 15:13:10

Ten wiersz przeczytano 672 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie