Zamknięci w sobie

Dotrzeć do drugiego człowieka, gdy sam zamyka się w
swoim świecie bywa trudne, ale próbować trzeba
zwłaszcza, gdy chodzi o bliskie osoby..
Pozdrawiam ciepło..

Czasem tak trudno zrozumieć bliskich, mają inne
marzenia, albo żadnych.Zamykają się w skorupie i nie
chcą z niej wyjść.

Dobrze oddałaś nasze wieczne pragnienie aby zrozumieć
osoby najbliższe. Wiersz niezły ale staraj się na
przyszłość unikać tak oklepanych rymów jak np niebie -
siebie (też ich kiedyś używałam :))

grusz-ela,Bolesławie,Janie,malania,Madison - pięknie
dziękuję:)

Emi, zawsze chcemy, żeby naszym bliskim było jak
najlepiej, ale oni też muszą tego chcieć. Pozdrawiam
ciepło:)

Smutny wiersz, serce boli, chciałoby się zrozumieć,
pomóc, ale mur nie do przebrnięcia - czasem łatwiej
porozumieć się z obcymi, niż z rodziną.Życie.

Tak w życiu jest, że ktoś musi pokierować oby ta
reszta chciała posłuchać i iść w dobrym
kierunku.Pozdrawiam.

Może więc gwiazda rozjaśni im drogę,dziękuję za miły
komentarz u mnie pozdrawiam

Ładnie, Emi. I dodam to samo co Misiaala - z
rodziną... Heh.

tulipanku,Halinko ,Grażynko,Tereso pięknie dziękuję
misiaala tak mówią ale jak się kocha to próbuje się
wszystkiego
miłego popołudnia:)

ślicznie,uroniłam łzę,dlaczego właśnie tak się
porobiło ,rozmyślam nad tym też - prawda życia
współczesnego

podobnież z rodziną najlepiej wychodzi się na zdjęciu,
ale pragnienia niech się spełnią

Niech spełnią się pragnienia. Cieplutko pozdrawiam

piekny wiersz-pozdrawiam

Tego Ci życzę
pozdrawiam:)