Zamknięcie duszy
Czuję lęk... Wiem że to tylko sprawka
nieznanego uczucia...
Obawa? Uciekam przed samą sobą w nieznane
mi miejsca i krainy...
Jedyne co lubię to... marzyć... to pozwala
mi oddychać czterema piersiami... Nie
zapomniałam o Twoich...
I tak zamykam się we własnym próżnym
świecie, w którym nie ma miejsca na prawdę
i realizm...
Jest mi naprawdę dobrze, gdy moja dusza się
zamyka... Zamyka... Zamyka na wszystko...
Ból, cierpienie, rozpacz, tęsknotę ale
nigdy na próżność...
Czuję lęk...
lubię się odgradzać od spraw materialnych
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.