zamknięte pytanie
pytasz ile imion
kryją ściany świata
ile cierpień bólu
przed tobą
by spocząć
w bycie
ile dróg nieznanych
drogowskazów
ścieżek zaplątanych
odpowiedzi szukasz
nieprosta to sztuka
odpowiwdzi nie znajdziesz
zagubiona w otchłani
pytasz jak odnaleźć
w jaką szatę przystroić
nie szata okrywa wyboiste drogi
nie dobre rady szeptem wypowiadane
tak jak głębia kosmosu niewiadomą świeci
tak... tak los człowieczy
zaplątany
w pajęczej sieci
autor
Biały_Kruk
Dodano: 2013-01-19 00:14:05
Ten wiersz przeczytano 490 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
Wiersz podoba mi się, to prawda "nieprosta to
sztuka" znaleźć odpowiedź. Cieplutko pozdrawiam
"odpowiwdzi nie znajdziesz" - masz literówkę. Wiersz
ma klimat, jest dobry :)
O Johny Gamtrix vel romanza czy jak kto woli adam 123
na nowo się pojawił ze swoim bytem niebytem. Kolejny
wiersz bez sensu. Na nowo zaczynasz walkę z bejem?
Znowu polecą wyzwiska? Żyć bez beja nie potrafisz
nigdzie ciebie już nie chcą. Ciekawe czy redaktor Jan
wie o twoim powrocie?
każdy pyta odpowiedzi jednoznacznej nie ma .
pozdrawiam:-)
Dobry wiersz...pytania w zagubieniu.
Pozdrawiam.
Jak owady bezradnie wijemy się w pajęczynie życia.
Pozdrawiam z nutką optymizmu:)
Fajnie opisany los nasz człowieczy zagubieni szukamy
miłości ale sieci Pana są dobre i silne wystarczy by
nas unieść na dobra droge
Los człowieczy..."zaplątany w pajęczej sieci" i
początek - podobają mi się najbardziej."Ile dróg
nieznanych", "odpowiedzi szukasz" - przypomina mi
sie śpiewający Grechuta. Pozdrawiam.