W zamkniętej otwartości

Siedzę już w sobie trochę czasu
I znam siebie bardziej, niż ja sam…
Za bardzo się znam.
Nic nie pozostawiam Bogu…

Zamiast siedzieć na łące,
Słuchać szumu topól
Czytam gniewne myśli,
Moich gniewnych myśli…

Krzyczę! Oczy mi płaczą krzykiem.
Ręce mi wymachują coś nieokreślonego
Zamiast kochać, zamiast pokochać
Patrzę…
Patrzę na siebie ze zdumieniem
Że jestem taki otwarty
W zamkniętej otwartości…

autor

Gerwazy Poduszka

Dodano: 2007-01-15 12:50:48

Ten wiersz przeczytano 466 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Biały Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie