ZamyśleniE
Przechodzę przez bramę,
w moim świecie na długo zostanę,
barwy krainy mnie oplecą,
pełne światła moją szarą pustkę
odwiedzą.
Czas powoli zastyga,
spowalnia by nanowo odzyc,
wypłynąć i znów przesypywać życie,
tak samo jak przed burzą.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.