Zamyślona
pisany strofą stanisławowską
niby nimfa nad brzegiem jeziora
śliczna Klara w zamyśleniu
słyszy kroki to spotkania pora
ujrzy go w słońca promieniu
magią poranka oczarowana
wspomina chwile szczęśliwe
czy spośród innych będę wybrana
zadrżało serce płochliwe
wspomina noce ciepłe upojne
kiedy tuliłeś w ramiona
dręczy ją teraz myśl niespokojna
czy będę jak ptak zraniona
pragnąłeś mojej czułej miłości
pocałunkami witałeś
nie zapomnę słów pełnych czułości
czułam jak mocno kochałeś
autor
karmarg
Dodano: 2019-05-09 08:38:47
Ten wiersz przeczytano 2391 razy
Oddanych głosów: 43
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (51)
Całość piękna ale ostatnia strofa rewelacyjna.
Ślicznie Marianno.
Pozdrawiam serdecznie :)
miło było przeczytać
Witaj - piękne wspomnienia miłości, które się pamięta,
podobnie jak przykrości. Pozdrawiam i życzę
słonecznego lata jak i jesieni. Pozdrawiam
Ech ta miłość:)
Pozdrawiam.
Marek
uroczy
Romantycznie o poranku wypatrując ukochanego.
Ależ piękny wiersz i ta forma. Brawo, karmarg.
Pozdrawiam
Witaj...miłość w pięknych słowach...pozdrawiam
serdecznie.
Oj pewnie kocha dalej może trochę inaczej ale kocha,
romantycznie się zrobiło i za to dziękuje .
Pieny wiersz, bardzo na TAK!
Piękny wiersz:)
Romantycznie. Lubię takie wiersze. Pozdrawiam.
Kolejny pięknie napisany wiersz Pozdrawiam serdecznie
Marianko
czuć że Klara czuła... Pozdrawiam