Zanim

Zanim Kasieńki nam się odechce,
nim kpiarz bezduszny krew w wodę zmieni,
nim spadną śniegi, nim spłyną deszcze,
nim żar zastygnie wśród długich cieni,

wypijmy jeszcze wina pucharek,
pogłaszczmy kota, przytulmy żonę,
na strychu znajdźmy marzenia stare
łkające z cicha, że niespełnione.

Do przyjaciela ze szkolnej ławy
list zapomniany wyślijmy w końcu
i upojeni zapachem trawy
na wielkiej łące zatańczmy w słońcu.

Niech znów nam płoną oczy w ciemności
ogniem, o którym bogom się nie śni,
słowa najtkliwsze zaprośmy w gości –
niech każde śpiewa,... niech każde pieści...

Nim zbledną barwy, zszarzeją twarze,
weźmy żetonów garść od krupiera –
zakręćmy kołem, nim się okaże,
że nasze jutro... jest właśnie teraz

autor

ajs

Dodano: 2006-02-21 15:43:07

Ten wiersz przeczytano 471 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie