zanim mgłą pościeli
świt bielą się stroi
budzi śpiewem
senną ziemię
echem tęsknym
szeptem wspomnień
zagubieniem pośród
skrzących kropli
płacze deszczem
autor
zuza n
Dodano: 2018-10-01 17:57:04
Ten wiersz przeczytano 944 razy
Oddanych głosów: 15
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (12)
Piękne mini. Pozdrawiam :)
bywają i takie świty, lubię wszystkie :-)
Interesujący wiersz, pozdrawiam :)
A my...tylko skronie tulić do podusi i na chwilę
jeszcze oko przymknąć...pozdrawiam
oto dzisiejszy poranek.
Pięknie i bardzo subtelnie :) w kilku wersach śliczny
obraz świtu nam namalowałaś
Pozdrawiam serdecznie Zuzo :)
ładnie
piękna sceneria świtu,tak cicho, spokojnie,aż się
rozmarzyłam
pięknie
Ładnie. Zapis "widzę" ciut inaczej, ale to tylko mbsz
- nieistotne.
"świt stroi się w biel
budzi śpiewem
senną ziemię
tęsknym echem
szepcze wspomnienia
zagubiony pośród
skrzących kropli
płacze deszczem"
Tak jak Marcepani:)
Pozdrawiam
☀
subtelnie - i jak to zwykle u Ciebie - ładne mini.