Zanim odejdę... powiem...

Zanim odejdę… powiem…
Powiem, że tęsknię za…
Chwilami które magią wiązały nasze serca
Za ciszę, tą sprawiającą, że byliśmy bliżej nieba
Bliskością nieba otulającą nas nocnym światłem miasta
Światłem które z oczu biło gdy pożądaniem się pieściliśmy

Zanim odejdę… powiem…
Powiem, że kocham…
Twój ciepły głos po chłodnym dniu życia
Dłoń zawsze pewną w tłumie kłamstwa
Spojrzenie pełne wyrozumiałości dla mnie „tylko” człowieka
Usta, namiętnością dotyku mnie rozgrzewające

Zanim odejdę… powiem…
Powiem, że czekam…
Na cud, który sprawi, że nie zapomnisz
Na to aby samotność zrozumieniem się kierowała
Miłość w wieczność się obróciła
A czas, by cofnął się rankiem i naprawił co zepsute

Zanim odejdę… powiem…
Powiem, że…
Raniłem, choć nie chciałem
-szczerze przepraszam
Nie byliśmy sobie chyba pisani
-naprawdę żałuje
Nie było tak jak powinno być
-dlatego odejdę
W drzwiach stanę, odwrócę się i szepnę
-Kocham
-Tęsknię
-Czekam
A w myśli krzyknę
-Żegnaj MAŁA
Może nie usłyszysz…

dla, Ona wie...

autor

Szem

Napisany: 2005-09-08 Dodano: 2005-09-08 19:31:38

Ten wiersz przeczytano 594 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Biały Klimat Optymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie