Zanim przeminę
Jeszcze jeden wierszyk do Patrycji sztambucha
Bracia delfiny popłynę z wami.
Z radością wielką posurfuję na fali.
Zanurkuję w głębinę, nad toń wyskoczę,
zanim przeminę.
Bracia sokoły pofrunę z Wami.
Przez niezmierzone powietrzne szlaki,
w niebo wysoko się wzbiję.
Poszybuję nad obłoki, poczuję że żyję,
zanim przeminę.
Siostro burzo, bracie wietrze,
ze sobą mnie zabierzcie.
Roztańczę, rozspiewam,
rozdzwonię na firmamencie.
Deszczem rzęsistym
w ziemię spłynę, zanim przeminę.
Hej,anioły.Kiedy przeminę
Patrycji swą miłość zostawię,
zeszyty z wierszami.
Niech ją miłość chroni, a poezja bawi.
Niech nie płacze, nie smuci,
gdy odejdę z Wami.
Komentarze (52)
Wzruszył.
Pozdrawiam.
Iwonko przepraszam, wiesz jak wpada do mnie ciocia
Skle i nadaje jednocześnie wiele do ucha, to co może
taka dziewucha? Jeszcze raz sorki. I kłaniam się.
Droga Mario,nie Joasia tylko Iwona.Dziekuje wszystkim
za komentarze i pozdrawiam serdecznie.
Bardzo ujęłaś mnie Joasiu. Zadrżało serducho. Na
chwilę weszłam w skórę Patrycji i poczułam dreszcz po
przeczytaniu wiersza.
Pozdrawiam cieplutko obie Panie.
Czasami chcemy po sobie coś więcej zostawić?
loka, bardzo głęboka refleksja, umiesz porwać
czytającego i zarazem, stworzyłaś przepiękny obraz,
który chwyta za serce;)
Pozdrawiam jak zawsze serdecznie i uśmiech ślę, Ola:)
Bardzo mi się podoba,
pozdrawiam,
;)
I tak właśnie chciałbym pisać wiersze, tak czuję i tak
myślę. Jak Ty. :)
Przepieknie :)
Zanim przeminiemy i wspomnieniem się staniemy, to
żyjmy z przyrodą w ciagłej harmoni, bo życie tak
strasznie do przodu goni...Pozdrawiam Cię Loka
serdecznie :)
Nigdy nie jest za późno, a tyle do zrobienia. Z
przyjemnością ponurkowałam w rozważaniach o
przemijaniu.
Pozdrawiam :)
Czuć że żyje:)
Świetny!
Pozdrawiam:*)
Piękne. Chciałbym. - pomysleć tak.
Pozdrawiam serdecznie loko:)
Cudowne strofy. Podziwiam!
Pozdrawiam Loko :)
zachwyciłem się Twoim wierszem,pięknie zanurzonym w
marzeniach ale jednocześnie w realiach.Pozdrawiam
miłej nocy.
Pięknie :) Wspaniałe marzenia :)
Pozdrawiam serdecznie Loko :)