Zanim usiądę przy oknie

Zabrakło mi Ciebie
Siedzę przy oknie
Wpatrzona w horyzont

Pustka? Nicość? Tęsknota?
Wnętrzności rozrywa mi rozpacz
Strach

Me oczy pełne Ciebie
Serce i myśli zajęte tylko Tobą

Czy to możliwe...

Przecież jak byłeś
Było normalnie
Kawa herbata
Poranek wieczór
Nic nadzwyczajnego
Ot taka zwyczajna miłość niemiłość

Więc kochajmy się teraz
Zanim usiądę przy oknie wpatrzona w horyzont …

autor

agatons

Napisany: 2007-01-14 Dodano: 2007-01-14 11:29:50

Ten wiersz przeczytano 415 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie