Zapalmy płomyk pamięci

Gdy brzydka nawet pogoda,
Chociaż godzina niemłoda,
Chodźmy na cmentarz pobliski,
Zapalmy lampkę dla bliskich.

Zapalmy płomyk pamięci,
Dla tych, co nie byli święci,
Wspomnijmy coś ciekawego,
Co dali z życia swojego.

Zapalmy płomyk wieczności
Tym, których leżą tu kości,
Żywym wspomnijmy ich czyny,
I zapomnienia przyczyny.

Zapalmy płomyk wspomnienia,
Na grobach gdzie brak imienia,
Może czyjegoś sumienia
Obudzi pamięć istnienia?

K. Puchała

autor

stary

Napisany: 2006-11-01 Dodano: 2006-11-01 12:27:54

Ten wiersz przeczytano 875 razy

Oddanych głosów: 38

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Święta

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie