zapamiętanym
miałem miałeś dzwonić ... a teraz to wolę tylko pamiętać.
napiętnowałeś obrazy
rozkułeś więź
swym pamiętam
i woń agawy
i do drinka mięta
stłumiona pustka wokół szkła
dłoń pomięta
i nie odbierze nikt
szum abonenta
bo nie dzwoniłeś
przecież mijały nieme dni
słuchawka wisi w szoku
a nie widzi.
...tym uczciwszym.
autor
mirno
Dodano: 2007-06-18 00:01:20
Ten wiersz przeczytano 561 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
W tym wierszu czuć zagubienie podmiotu lirycznego i
samotność. Rozstrząsa On dylemat- zadzwonić,czy nie
zadzwonić...oto jest pytanie...A w słuchawce "niemy
szum" .Ciekawy wiersz taki
tajemniczy.Niedopowiedziany.
OCH NIERAZ TRZEBA WYKRZYCZEĆ, PRZEZ CHWILKĘ JEST LŻEJ.