zapaść
Wiem już za póżno,
lecz żal w sercu kłuje niczym cierń,
dusza krwawi potępiona przez
rzeczywistość,
zabierając reszte mnie.
To już koniec przed początkiem i z braku
westchnienia,
umieram w samotności i niewiedzy
znaczenia
słowa kocham....
autor
jakub 10.03.2005
Dodano: 2009-03-11 04:48:20
Ten wiersz przeczytano 569 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
faktycznie dostalem zapasci.
Jaka głębia...wiersz pełen smutku i melancholii.
Bradzo mi się podoba. Przeszył mnie na wskroś.
tylko pisz i nie umieraj, cieszę się jesteś tutaj