Zapominanie
Kiedy na to zachorujesz
Tobie nic już nie pomoże
stracisz rozum oraz duszę
z każdym dniem jest coraz gorzej
Ty powoli już odchodzisz
żyjąc jakby w innym świecie
bliskim stworzysz istne piekło
nie poznając swoich dzieci
chociaż w twoich oczach pustka
brak emocji i cierpienia
potrzebujesz też miłości
a ta wiele poświęcenia
autor
chacharek
Dodano: 2014-11-01 15:56:09
Ten wiersz przeczytano 1852 razy
Oddanych głosów: 50
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (49)
wiersz, daje do myślenia, aż mnie zamurowało. Tyle
smutku w tak kilku słowach. Bardzo podoba mi się Twój
wiersz. dziękuję
oj jakże mi ten temat bliski
gdy po półrocznym niewidzeniu się z kochanym Ojcem (88
l) nie zawsze już można porozmawiać :(
pozdrawiam pięknie...
ładny i taki zyciowy
Arku, opiekowałam się panią, chorą na Alzheimera, więc
wiersz jest mi bliski.
Dzisiaj tej pani już nie ma, a ja cały czas myślę o
jej córkach.
Ja byłam z nią 24/7 , bez wolnego, a córki wpadały raz
na tydzień, albo i rzadziej.
To za mną wodziła wzrokiem i mnie słuchała, własnych
dzieci nie rozpoznając. One kupowały sobie spokój, bo
były dobrze sytuowane.
Pozdrawiam cieplutko, życząc słonecznej niedzieli, w
szeleście złocistych liści:):):)
Fantastyczny wspaniały wiersz prawdę słowem
opowiedział autor
chacharku
poruszyłeś w swoim wierszu bardzo dramatyczny lecz
życiem pisany temat To straszna choroba której skutki
przeżywa cała rodzina i nie tylko ...
Bardzo mnie poruszyłeś tym tematem
Serdecznie pozdrawiam :)
Mojej przyjaciółki mama ma demencję, to bardzo trudny
test dla miłości, dobra refleksja, chacharku:)
Dramat choroby.Wzruszający wiersz.Pozdrawiam
serdecznie:)
Alzheimer to straszna choroba,a bliskim też nie jest
łatwo się odpowiednio zatroszczyć osobą
nią dotkniętą...
Ciekawy przekaz.
Pozdrawiam chacharku:)
Pozdrawiam Arku inni już skomentowali, tak jak i ja
bym napisała:-)
Oby nas nie dopadła
pozdrawiam
Bardzo trafnie przekazana prawda o tej strasznej
chorobie... Ciekawy wiersz, daje do myślenia...
Dramatyczny wiersz o strasznej chorobie . Pozdrawiam
gorąco .
kiedyś mówiono że to choroba prostych ludzi, i ci ci
dużo myślą jej nie złapią-ale to nie tylko choroba
ludzi prostych i starych -to choroba naszego
społeczeństwa i tej właśnie się boję, być jak
roślinka!
To straszna choroba...
Pozdrawiam:)