zapomniałem
w bieli kartek się podziałaś
zapomniałem zapachu ciała
śpię znów dobrze w innym życiu
już nie trzymam cię w ukryciu
tylko czasem stare głody
pragną ciągle twej urody
warg wilgoci
drżenia głosu
burzy co rutynę kosi
warg wilgoci
drżenia głosu
to już było
przeminęło
autor
aklema
Dodano: 2015-06-02 07:13:56
Ten wiersz przeczytano 555 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
Jest potencjał.
Pozdro
Wszystko co piękne ma swoj koniec:) pozdrawiam
Ładne, rytmiczne wspomnienie.
Zastanawiam się, czy nie wartoby wyrównać drugiego
wersu do ośmiu sylab? Miłego dnia.
Pomimo wszystko bardzo przyjemna refleksja, robi
wrażenie:) Niestety wszystko co piękne, kiedyś
przemija...a szkoda...dobrze, że pozostają miłe
wspomnienia...