Zapomniana

W mym ukochanym komputerze
Nie wiele po mnie zostanie
Może ten wiersz (nie pierwszy) który teraz powstanie

Dzieci usuną po latach
Śladu po nich nie będzie
Ileż to było pisania
I wiele rozmyślania

Rodzina dobrze mnie zna
I do pisania gna Kolejny napisałam
I czego się doczekałam?

Może pamiętać będą Ci co mnie znali
I ze mnie się naśmiewali
Ludzka pamięć zawiedzie
Pełno mnie było wszędzie

Nic to mnie nie obchodzi
Nic na przymus robić nie musiałam
Po co swoje wiersze czytałam
Znowu im dałam wygrać
A ja się doigrałam

To chyba wszystko prawda
Wszak wiele nie potrafię
Tylu ludzi mądrych – raczej
Ja na swój sposób – inaczej

Ale dopóki żyję
I życie bawi mnie jeszcze
Może będę nadal pisać wiersze
Pozwólcie – że wszystko będę robić do woli
Być i grać w swojej roli.

autor

Helcia

Napisany: 2008-10-02 Dodano: 2008-10-02 20:06:21

Ten wiersz przeczytano 679 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie