..::ZaPoMnIaNa::..
Stała sama, pośród
cicho szumiących drzew,
naprzeciw błękitnej rzeki
przypominającej lagunę.
Cała z drewna, pełna
robaków, pewnie już
spróchniała w środku.
Zarośnięta, brudna, lecz
zawsze pełna miłości,
wciąż z nadzieją.
Stała sama, mała chatka,
o której wszyscy zapomnieli.
"Nie ma nic gorszego, jak tylko wiedzieć, że jesteś sam ;-( "
autor
ewelinka:-(
Dodano: 2008-03-08 20:29:23
Ten wiersz przeczytano 610 razy
Oddanych głosów: 1
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
aż szkoda tej chatki,była w niej miłość i tu nasuwa
się pytanie,ile dzieci się wychowało,że teraz o niej
zapomnieli-stara chatka
sprÓchniała...
Polecam pisanie w Wordzie