Zapomniana jesień

lecą liście kolorowe wprost pod suche stopy
niczym łzy płynące z oczu z drzew spływają nagich
płyną deszczu zimne strugi poprzez las uśpiony
poprzez miasto szary potok ciemnych parasoli

ławka pusta stoi w parku nie zasiądziesz na niej
codzienności wir pochłonął twój czarny kapelusz
pęd omamił twoje oczy kiedyś tak prawdziwe
co kochały złotą jesień nawet w słoty chwilach

twój parasol w kącie stoi cicho westchnie czasem
tęskni za mokrymi dniami przy wieczornej łunie
długi zmierzch napawa lękiem druty zardzewiałe
z drewna rączka chyli czoło w dźwięku telefonu

autor

Evella

Napisany: 2008-10-27 Dodano: 2008-11-03 14:41:44

Ten wiersz przeczytano 450 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Sylabiczny Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie