Zapomniana wieś

Z pamiętnika dziadka samotnika. Serdecznie dziękuję wszystkim komentatorom jak i czytelnikom za odwiedziny strony wiersza pisanego o późnej godzinie nocnej, jak zwykle z braku czasu.

Zapomniana wieś Pysznica

Wracam myślą do mej wioski
tam gdzie w słońcu rosły złote zboża
pod słomiane dachy lud beztroski
na błękicie nieba wola Boża

Do rodzinnej ziemi ukochanej matki
przyjaciół z dawnych lat młodości
starej z dziada i pradziada chatki
pełnej zborów wieczorowych opowieści

Wioski gdzie nocami z każdej strony
pojawiały się nieczyste dziwne moce
wiedźmy harcowały czarownice i demony
kiedy lud po modlitwie miał spokojne noce

Tam gdzie wielki kościół z cegły
duże dzwony krzyż z wysoką wieżą
od złych mocy lud pobożny strzegły
chociaż pokolenia w czarownice mało wierzą

Do sosnowych wonnych lasów
w piaskach ścieżek krętych dróg
ptasich śpiewów tańców i hałasów
pozostałych śladów bosych nóg

Na zielone pod lasami błonie
do lubianych gier w świniarza
gdzie się pasło krowy konie
własne i w usługach gospodarza

Wielkiej rzeki Sanu czystej wody
wierzb topoli łąk kwiecistych
jaskółeczek brzeżnych ich urody
pereł rannej rosy i poranków mglistych

Ciemne chmury zasłoniły dawne daty
piaskiem zasypały burze wieś z miłości
znikły czarownice samosiejki kwiaty
nikła pamięć pozostała z jej przeszłości

2020. 02. 16. autor Wals2

W rodzinnej chacie były spotkania ludności wiejskiej,którzy nie umieli pisać ani czytać, matka przeczytała wszystkie książki z biblioteki i opowiadała.

autor

Wals2

Napisany: 2020-02-16 Dodano: 2020-02-16 21:58:11

Ten wiersz przeczytano 1381 razy

Oddanych głosów: 19

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Na dobranoc

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie