Zapomniany
Jakim uczynkiem albo zaniedbaniem,
sprawiam, że ze mną są tylko tęsknoty.
Dlaczego ciągle raczysz nimi Panie,
jest również miłość, zapomniałeś o tym?
Daj chociaż małą jak rosy kropelka,
niechaj napoi, serce jej stęsknione.
Pozwól też poczuć, jak ta moc niewielka,
wybija rytmy, szczęśliwości tonem.
autor
Sotek
Dodano: 2018-04-24 07:23:44
Ten wiersz przeczytano 4078 razy
Oddanych głosów: 134
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (132)
Tych tęsknot dużo Marku u Ciebie,
ale dzięki temu piszesz o nich pięknie, pozdrawiam Cię
serdecznie :)
Wiersz w postaci pięknej modlitwy, pozdrawiam
serdecznie.
przepiękna modlitwa o miłość :)
Piękny wiersz...
Wszystko jest po coś... Pozdrawiam lipcowo...
Zachwycam się Twoimi wersami, które poruszają. :)
:)
Po prostu przepiękny wiersz .
Oby wszystkie takie tęsknoty zostały nagrodzone.
Pozdrawiam
Podpiąć miłość do wzmacniacza pozwól nam Panie.
Piękne i ma w sobie jakąś zgodę pomimo tego, że
podmiot prosi o miłość. Podoba mi się bardzo.
U Ciebie jest tak zawsze romantycznie,
eterycznie...delikatnie, jakbyś unosił się ponad
ziemią (wersami?)
Pozdrawiam Marku
piękne jak słowa modlitwy
Przepiękna refleksja moc serdeczności
Każdy ma swoją drogę...pozdrawiam
Ponoć im dłużej i bardziej tęsknimy, tym cudowniej
smakuje :-) Pozdrawiam :-)